Wat is scheefwonen?

Scheefwonen is een situatie waarbij het inkomen van een huurder niet past bij de huurprijs van de woning. Er zijn twee vormen van scheefwonen te onderscheiden: goedkope scheefheid en dure scheefheid.

Goedkope scheefheid

Van goedkope scheefheid is sprake wanneer huishoudens met een midden of hoog inkomen in een sociale huurwoning (tot de liberaliseringsgrens) wonen. Goedkope scheefheid leidt tot minder beschikbare goedkope woningen voor de doelgroep. Dit zijn ook de huishoudens die in aanmerking komen voor een inkomensafhankelijke huurverhoging. In de cijfers (hieronder) is te zien dat de goedkope scheefheid tussen 2015 en 2021 is afgenomen.

Dure scheefheid

Van dure scheefheid is sprake wanneer huishoudens met een inkomen tot de huurtoeslaggrens een woning huren met een huurprijs boven de aftoppingsgrens. Dit kan betaalbaarheidsproblemen opleveren, met in sommige gevallen huurachterstanden tot gevolg. Ook wordt aan deze huurders volgens de Rijksoverheid onnodig veel huurtoeslag uitbetaald. 

Door het invoeren van passend toewijzend (in 2016) probeert de overheid om het aantal dure scheefwoners te verminderen. Uit de cijfers (zie hieronder blijkt dat het aantal dure scheefwoners tussen 2015 en 2018 is afgenomen, maar daarna weer (iets) toeneemt.

Aantal scheefwoners

In 2021 verscheen de meest recente versie van het landelijke WoON onderzoek, dat elke 3 jaar wordt gehouden. Hierin is het aantal scheefwoners in 2015, 2018 en 2021 op een rij gezet: 

Bron: WoON 2021

Eerder zijn in het landelijke WoON onderzoek zijn in 2012 en 2015 de volgende aantallen dure en goedkope scheefwoners naar voren gekomen:

Bron: Rapport Wonen in Beweging.